Ήλιος η ματιά σου χίλιες οι αχτίδες
Οι χρυσές ανάσες σαν μικρές γραφίδες
Στ ουρανού τα μέρη γράφουν πρωινό
Μες τα δυο μου μάτια λένε σ αγαπώ
Άνοιξε όλη η πλάση τα λευκά φτερά της
Όλες οι εποχές της Άνοιξη η καρδιά της
Άνθισαν τα χρόνια και γεννήσαν μέρες
Ήλιος και φεγγάρι πια πέρασαν βέρες
Ήθελα να μοιάζει σαν παραδεισένια
Η γλυκιά σου μέρα τόση είχα έγνοια
Έκανα παλέτα χρώματα ψυχής μου
Κι έγραψα για σένα λέξεις της ζωής μου
Πέταξα στ αστέρια ως τον ουρανό σου
Κρέμασα την φως μου να την έχεις φως σου
Όταν θα κρυώνεις να είσαι στη σκιά της
Πάντα στην καρδιά σου να 'χεις την χροιά της
Μες την αγκαλιά μου σου χαρίζω χάδι
στη γλυκιά ματιά σου σκουπίζω δάκρυ
Στην αναπνοή σου άρωμα ζωής σου
μες τα δυο σου χείλη Θεε μου το φιλί σου !!!
Έγραψα ένα ποίημα μέσα απ' την καρδιά μου
κράτησα δυο λέξεις δάκρυ της χαράς μου
μια κοινή της ώρας ναι μια ΚΑΛΗΜΕΡΑ
κι ένα σ ε ΛΑΤΡΕΥΩ πάντα πέρα ως πέρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «Ζωής απαύγασμα»