Η συγχώρεση προσφέρει απελευθέρωση από τα δυσάρεστα συναισθήματα, ψυχική ηρεμία, ψυχολογική κάθαρση και ηθική ικανοποίηση στο άτομο.
Το άτομο αποδεσμεύεται από το παρελθόν και βιώνει τη λύτρωση.Θεωρώντας την έννοια της συγχώρεσης ως ενσυνείδητη υπέρβαση του δυσάρεστου γεγονότος και των αρνητικών συναισθημάτων που αυτό συνεπάγεται και ως κατανόηση μίας οπτικής γωνίας που δεν συμβαδίζει, ίσως, με την προσωπικότητα του ατόμου, ο τρόπος για την εφαρμογή της δεν είναι ακατόρθωτος, ούτε απαιτεί προσωπική ταπείνωση. Αντιθέτως, απαιτεί αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Η αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού με τα λάθη και τις αδυναμίες του προωθεί την ικανότητα κατανόησης και των αδυναμιών των άλλων ανθρώπων. Η ικανότητα να συγχωρούμε τους άλλους εξαρτάται από το πόσο ειλικρινείς είμαστε με τον εαυτό μας. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το κουράγιο κάποιου να είναι πιστός στις πεποιθήσεις του, αλλά το κουράγιο να αλλάξει αυτές τις πεποιθήσεις.
Η έννοια της συγχώρεσης δεν προϋποθέτει την έλλειψη αξιοπρέπειας από μέρους του ατόμου που συγχωρεί, αλλά την αποφυγή της απολυτότητας και τον μη περιορισμό της σκέψης του στην προσωπική του άποψη. Η διαιώνιση των αρνητικών συναισθημάτων που σχετίζονται με το πρόσωπο η την κατάσταση που μας έβλαψε μόνο μειονεκτήματα μπορεί να αποφέρει για την ψυχολογική υγεία. Μόνο η παραδοχή του ψυχικού πόνου μπορεί να βοηθήσει στην προσπάθεια υπέρβασης του δυσάρεστου γεγονότος. Αυτό αποτελεί φροντίδα και προστασία του εαυτού, καθώς και μία πολύ σημαντική απόφαση για τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος.
«Και να μαι τώρα ελεύθερος.
Απαλλαγμένος.
Χωρίς το βαρύ φορτίο στους ώμους μου.
Τα χέρια μου είναι ελεύθερα να κινηθούν, να χορέψουν στον αέρα, να αγκαλιάσουν να γνέψουν.
Να στείλουν μήνυμα απελευθέρωσης.
Υπάρχουν ακόμη τα σημάδια από τα σχοινιά του μίσους, αλλά ο χρόνος θα τα εξαφανίσει.
Δεν θέλω να έχω πια δεμένα χέρια.
Δεμένα ίσον κομμένα.
Και εγώ είμαι άνθρωπος.
Με όλα τα καλά και όλα τα κακά.
Είμαι ύλη αλλά και πνεύμα.
Μάζα και ενέργεια.
Αμετάβλητα και τα δύο, με βάση τη φυσική.
Απαραίτητα και τα δύο για την ύπαρξη.
....«Ύπαρξη.....!!!! Τι λέξη και αυτή.... Τι τέλεια πλασμένη»....!!!
Όμως μέσα σε όλα αυτά έχει παρεισφρήσει κάτι «κακό».
...Ο νους.....
Ο ραδιούργος νους που θέλει πάντα να βάζει το χεράκι του στις ανθρώπινες υποθέσεις.
Θέλεις να αγαπήσεις και σου στέλνει το μίσος.
Θές να μισήσεις και σου στέλνει την αγάπη.
Θες να τραγουδήσεις και σου στέλνει τον περιορισμό.
....Αυτόματα....
Σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Είσαι στο τώρα και σε πετάει στο μέλλον και το παρελθόν.
Δεν σε αφήνει να νοιώσεις τον αέρα της ελευθερίας.
..Της ελεύθερης βούλησης....!!!
Όμως είσαι και πνεύμα.
Είσαι ενέργεια.
Δεν περιορίζεσαι.
Αυτός το ξέρει και ξεφυσά σαν τρελός.
Σε περικυκλώνει... Σε βομβαρδίζει με σκέψεις, συναισθήματα, αμφιβολίες. Τρέχεις να ξεφύγεις και σε προσπερνάει.
Όμως δεν έχει καταλάβει ένα πράγμα.
Ότι όλα αυτά που δημιουργεί είναι ψεύτικα.
Δεν υπάρχει μίσος, αμφιβολία, αλλά μόνο ένα πράγμα που δεν μπορεί να το νικήσει.
....Το είναι μας.....!!!
Ο εσωτερικός μας εαυτός.
Αυτός είναι η άσβεστη φλόγα που καίει.
Αυτός είναι η πηγή της ελεύθερης ζωής.
Είμαστε πλασμένοι από αγνά καθαρά αμόλυντα υλικά.
Η ροπή μας είναι προς το καλό, προς την αγάπη, προς την ευδαιμονία.
...Το κατανόησα.....!!!
Για αυτό είμαι ελεύθερος.
Αγαπώ, συγχωρώ, κάνω ό,τι θα ήθελα να εισπράξω για να νιώσω την ευτυχία.
Καθρεφτίζω στους άλλους αυτά που ποθώ να έχω για να είμαι ευτυχισμένος.
Και όλο αυτό το καθρέφτισμα θα μου γυρίσει πίσω.
Και με τόκο....
Είμαι ευτυχισμένος.
Έχω δαμάσει το νου και πορεύομαι τραγουδώντας...
ΠΗΓΗ / Βιβλιογραφία: Θρησκεία και Ψυχιατρική, Irvin D. Yalom, Εκδόσεις Άγρα, 2003
The Healing Power of Forgiveness, A Definition of Forgiveness That We Can All Live With, by Nancy Schimelpfening
Το άτομο αποδεσμεύεται από το παρελθόν και βιώνει τη λύτρωση.Θεωρώντας την έννοια της συγχώρεσης ως ενσυνείδητη υπέρβαση του δυσάρεστου γεγονότος και των αρνητικών συναισθημάτων που αυτό συνεπάγεται και ως κατανόηση μίας οπτικής γωνίας που δεν συμβαδίζει, ίσως, με την προσωπικότητα του ατόμου, ο τρόπος για την εφαρμογή της δεν είναι ακατόρθωτος, ούτε απαιτεί προσωπική ταπείνωση. Αντιθέτως, απαιτεί αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.
Η αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού με τα λάθη και τις αδυναμίες του προωθεί την ικανότητα κατανόησης και των αδυναμιών των άλλων ανθρώπων. Η ικανότητα να συγχωρούμε τους άλλους εξαρτάται από το πόσο ειλικρινείς είμαστε με τον εαυτό μας. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το κουράγιο κάποιου να είναι πιστός στις πεποιθήσεις του, αλλά το κουράγιο να αλλάξει αυτές τις πεποιθήσεις.
Η έννοια της συγχώρεσης δεν προϋποθέτει την έλλειψη αξιοπρέπειας από μέρους του ατόμου που συγχωρεί, αλλά την αποφυγή της απολυτότητας και τον μη περιορισμό της σκέψης του στην προσωπική του άποψη. Η διαιώνιση των αρνητικών συναισθημάτων που σχετίζονται με το πρόσωπο η την κατάσταση που μας έβλαψε μόνο μειονεκτήματα μπορεί να αποφέρει για την ψυχολογική υγεία. Μόνο η παραδοχή του ψυχικού πόνου μπορεί να βοηθήσει στην προσπάθεια υπέρβασης του δυσάρεστου γεγονότος. Αυτό αποτελεί φροντίδα και προστασία του εαυτού, καθώς και μία πολύ σημαντική απόφαση για τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος.
«Και να μαι τώρα ελεύθερος.
Απαλλαγμένος.
Χωρίς το βαρύ φορτίο στους ώμους μου.
Τα χέρια μου είναι ελεύθερα να κινηθούν, να χορέψουν στον αέρα, να αγκαλιάσουν να γνέψουν.
Να στείλουν μήνυμα απελευθέρωσης.
Υπάρχουν ακόμη τα σημάδια από τα σχοινιά του μίσους, αλλά ο χρόνος θα τα εξαφανίσει.
Δεν θέλω να έχω πια δεμένα χέρια.
Δεμένα ίσον κομμένα.
Και εγώ είμαι άνθρωπος.
Με όλα τα καλά και όλα τα κακά.
Είμαι ύλη αλλά και πνεύμα.
Μάζα και ενέργεια.
Αμετάβλητα και τα δύο, με βάση τη φυσική.
Απαραίτητα και τα δύο για την ύπαρξη.
....«Ύπαρξη.....!!!! Τι λέξη και αυτή.... Τι τέλεια πλασμένη»....!!!
Όμως μέσα σε όλα αυτά έχει παρεισφρήσει κάτι «κακό».
...Ο νους.....
Ο ραδιούργος νους που θέλει πάντα να βάζει το χεράκι του στις ανθρώπινες υποθέσεις.
Θέλεις να αγαπήσεις και σου στέλνει το μίσος.
Θές να μισήσεις και σου στέλνει την αγάπη.
Θες να τραγουδήσεις και σου στέλνει τον περιορισμό.
....Αυτόματα....
Σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Είσαι στο τώρα και σε πετάει στο μέλλον και το παρελθόν.
Δεν σε αφήνει να νοιώσεις τον αέρα της ελευθερίας.
..Της ελεύθερης βούλησης....!!!
Όμως είσαι και πνεύμα.
Είσαι ενέργεια.
Δεν περιορίζεσαι.
Αυτός το ξέρει και ξεφυσά σαν τρελός.
Σε περικυκλώνει... Σε βομβαρδίζει με σκέψεις, συναισθήματα, αμφιβολίες. Τρέχεις να ξεφύγεις και σε προσπερνάει.
Όμως δεν έχει καταλάβει ένα πράγμα.
Ότι όλα αυτά που δημιουργεί είναι ψεύτικα.
Δεν υπάρχει μίσος, αμφιβολία, αλλά μόνο ένα πράγμα που δεν μπορεί να το νικήσει.
....Το είναι μας.....!!!
Ο εσωτερικός μας εαυτός.
Αυτός είναι η άσβεστη φλόγα που καίει.
Αυτός είναι η πηγή της ελεύθερης ζωής.
Είμαστε πλασμένοι από αγνά καθαρά αμόλυντα υλικά.
Η ροπή μας είναι προς το καλό, προς την αγάπη, προς την ευδαιμονία.
...Το κατανόησα.....!!!
Για αυτό είμαι ελεύθερος.
Αγαπώ, συγχωρώ, κάνω ό,τι θα ήθελα να εισπράξω για να νιώσω την ευτυχία.
Καθρεφτίζω στους άλλους αυτά που ποθώ να έχω για να είμαι ευτυχισμένος.
Και όλο αυτό το καθρέφτισμα θα μου γυρίσει πίσω.
Και με τόκο....
Είμαι ευτυχισμένος.
Έχω δαμάσει το νου και πορεύομαι τραγουδώντας...
ΠΗΓΗ / Βιβλιογραφία: Θρησκεία και Ψυχιατρική, Irvin D. Yalom, Εκδόσεις Άγρα, 2003
The Healing Power of Forgiveness, A Definition of Forgiveness That We Can All Live With, by Nancy Schimelpfening
